Біздің компаниямыз жайлы жалпы ақпарат.
Дәрілік препаратты медициналық қолдану
жөніндегі нұсқаулық (Қосымша парақ)
Саудалық атауы
Экватор®
Халықаралық патенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі, дозасы
Таблеткалар, 20 мг/5 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин-өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері басқа препараттармен біріктірілімде. Ангиотензин-өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері және кальций өзекшелерінің блокаторлары. Лизиноприл және амлодипин.
АТХ коды С09ВВ03
Қолданылуы
Ересектердегі эссенциальді артериялық гипертензияны емдеу үшін.
Ұқсас дозалардағы лизиноприлмен және амлодипинмен біріктіріп емдеу аясында артериялық қысымы талапқа сай бақыланған ересек пациенттерді Экватор препаратына көшіруге болады.
Қолдануды бастағанға дейінгі қажетті деректердің тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
Лизиноприлмен байланыстылары:
- Лизиноприлге немесе ангиотензин өзгертуші ферменттің (АӨФ) кез келген басқа тежегішіне жоғары сезімталдық.
- Анамнездегі, АӨФ тежегіштерімен алдыңғы емдеумен байланысты ангионевроздық ісіну.
- Тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық ангионевроздықісіну.
- Жүктіліктің 2-ші және 3-ші триместрлері («Арнайы ескертулер» бөлімдерін қараңыз).
- Ангионевроздық ісіну қаупінің жоғары болуымен байланысты нейтралды эндопептидазатежегіштерімен бір мезгілде қабылдау (мысалы, құрамында сакубитрил бар препараттармен). («Арнайы ескертулер» және «Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесулері» бөлімдерін де қараңыз).
Амлодипинмен байланыстылары:
- Амлодипинге немесе дигидропиридиннің кез келген басқа туындысына жоғары сезімталдық.
- Айқын артериялық гипотензия.
- Шок (соның ішінде кардиогендік шок).
- Сол жақ қарыншаның шығу жолының обструкциясы (қолқа стенозының ауыр дәрежесі).
- Жедел миокард инфарктісінен кейінгі жүректің гемодинамикалық тұрғыдан тұрақсыз жеткіліксіздігі.
Экватор препаратымен байланысты:
Жекелеген компоненттерін қолданумен байланысты жоғарыда көрсетілген қарсы көрсетілімдердің барлығы біріктірілген Экватор препаратына да қатысты.
- «Дәрілік препараттың құрамы» бөлімінде атап келтірілген қосымша заттарының кез келгеніне жоғары сезімталдық.
- 18 жасқа дейін.
- Бала емізу кезеңі.
Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары
Егер Сізде төменде көрсетілген жағдайлардың/аурулардың қандай-да біреуі бар болса, препаратты қабылдауды бастағанға дейін емдеуші дәрігермен кеңесу қажет:
Қолқа стенозы, митральді стеноз, гипертрофиялық обструкциялық кардиомиопатия, артериялық гипотензия, цереброваскулярлық аурулар (соның ішінде, ми қанайналымының жеткіліксіздігі), жүректің ишемиялық ауруы, коронарлық жеткіліксіздік, ЖСЖ, шығу тегі ишемиялық емес ФК III‒IV, жедел миокард инфарктісі (сондай-ақ, жедел миокард инфарктісінен кейін 1 ай ішіндегі), Принцметал стенокардиясы, синустық түйін әлсіздігі синдромы (айқын тахикардия немесе брадикардия), дәнекер тіннің ауыр аутоиммундық жүйелі аурулары (соның ішінде, жүйелі қызыл жегі, склеродермия), калий жинақтаушы диуретиктерді, калий препараттарын және калий негізді тұз алмастырғыштарды қабылдау, миелосупрессия, қант диабеті, гиперкалиемия, гипонатриемия, бүйрек артерияларының екіжақты стенозы, жалғыз бүйрегі қызмет аткаратын пациенттердегі бүйрек артериясының стенозы, бүйрек трансплантациясынан кейінгі жағдай, бүйрек жеткіліксіздігі, азотемия, өткізгіштігі жоғары жарғақшаларды пайдаланып жүргізілген гемодиализ, бастапқы альдостеронизм, тұз мөлшері шектелген диета, айналымдағы қан көлемінің төмендеуімен байланысты жағдайлар (соның ішінде қосу және диарея), жас егделігі, бауыр жеткіліксіздігі, CYP3A4 изоферментінің тежегіштерімен немесе индукторларымен бір мезгілде қолдану, құрамында алискирен бар препараттармен, немесе ангиотензин II рецепторларының антагонистерімен (РААЖ қосарлы блокадасы кезінде артериялық гипотензияның, гиперкалиемияның және бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупінің жоғарылауы) бір мезгілде қолдану, қара нәсілді пациенттерде қолданылуы.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесулері
Лизиноприл
Гипотензиялықпрепараттар
Лизиноприлді басқа гипотензиялық препараттармен (мысалы, нитроглицеринмен және басқа нитраттармен немесе тамырды кеңітетін басқа дәрілермен) бірге қолданғанда артериялық қысым күрт төмендеуі мүмкін (аддитивтік әсері).
Клиникалық зерттеулердің мәліметтері, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) АӨФ тежегіштерімен, ангиотензин II рецепторларының блокаторларымен немесе алискиренмен бірге қолданғандағы қосарлы блокадасы РААЖ бөгейтін бір препаратты ғана пайдаланумен салыстырғанда, артериялық гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) сияқты жағымсыз құбылыстар қаупінің жоғарылауымен байланысты екендігін көрсетті («Қолдануға болмайтын жағдайлар» және «Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз).
Ангионевроздық ісінудің даму қаупін арттыратын препараттар
Нейтралды эндопептидаза тежегіштері
АӨФ тежегіштерімен және рацекадотрилмен(энкефалиназа тежегіштері) бір мезгілде қабылдағанда ангионевроздық ісіну қаупінің жоғары болатындығы жайлы жағдайлар тіркелінген («Арнайы ескертулер» бөлімдерін қараңыз).
Ангионевроздық ісінудің даму қаупі жоғарылайтындығына байланысты, АӨФ тежегіштерін құрамында сакубитрил (неприлизин тежегіштері) бар препараттармен бір мезгілде қабылдау қарсы көрсетілімді. АӨФ тежегіштерін құрамында сакубитрил бар препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейін 36 сағаттан ерте бастамау керек.
Құрамында сакубитрил бар препараттар АӨФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттерге қарсы көрсетілімді, сондай-ақ, соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағаттан ерте бастамау керек («Қолдануға болмайтын жағдайлар» және «Арнайы ескертулер» бөлімдерін қараңыз).
Тіндік плазминоген белсендіргіші
Обсервациялықзерттеулердеишемиялық инсульттің тромболитикалық емі үшін қолданылған алтеплазадан кейін АӨФ тежегіштерін тағайындау ангионевроздық ісінудің даму қаупініңжоғарылайтындығы байқалған.
АӨФ тежегіштерін сүтқоректілер жасушаларындағы рапамицин нысанасының тежегіштерімен (mTOR) (мысалы, темсиролимус, сиролимус, эверолимус), немесе вилдаглиптинмен бір мезгілде қабылдау ангионевроздық ісінудің даму қаупінің жоғарылауына алып келуі мүмкін («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз).
Диуретиктер
Диуретиктік дәрілерді лизиноприлмен бір мезгілде қабылдау, әдетте, қосымша гипотензиялық әсер береді.
Диуретиктерді қабылдап жүрген және әсіресе, диуретиктер жуырда тағайындалған пациенттерге лизиноприлді тағайындағанда, артериялық қысымның шамадан тыс төмендеуі орын алуы мүмкін. Диуретиктерді қабылдау лизиноприлмен емдеуді бастағанға дейін тоқтатылған жағдайда, симптоматикалық гипотензияның даму қаупі төмендеуі мүмкін («Арнайы ескертулер» бөлімін және «Қолдану жөніндегі ұсынымдар» бөлімін қараңыз).
Құрамында калий бар тағамдық қоспалар, калий жинақтаушы диуретиктер, құрамында калий бар тұз алмастырғыштар және қан сарысуындағы калий мөлшерін арттыруы мүмкін басқапрепараттар
Қан сарысуындағы калий мөлшері әдетте қалыпты мәндерінің шегінде қалатындығына қарамастан, лизиноприлді қабылдап жүрген кейбір пациенттерде гиперкалиемия байқалуы мүмкін. Калий жинақтаушы диуретиктерді (спиронолактон, триамтерен немесе амилорид сияқты), құрамында калий бар тағамдық қоспаларды немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын бір мезгілде қабылдау әсіресе, бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде қан сарысуындағы калий мөлшерінің елеулі жоғарылауына алып келуі мүмкін. Лизиноприлді триметоприм және ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол) сияқты қан сарысуындағы калий мөлшерін арттыратын басқапрепараттармен бір мезгілде қабылдағанда сақтық таныту керек (өйткені, триметопримнің калий жинақтаушы диуретик амилорид сияқты әсер ететіндігі белгілі). Осылайша, лизиноприлді жоғарыда атап келтірілген препараттармен бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды. Бір мезгілде қолданылуы қажет болған жағдайда, препараттарды сақтықпен жәнеқан сарысуындағы калий мөлшеріне жүйелі түрде мониторинг жүргізе отырып қолдану керек («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз).
Циклоспорин: АӨФ тежегіштері мен циклоспоринді бір мезгілде қолдану гиперкалиемияға алып келуі мүмкін. Қан сарысуындағы калий мөлшеріне мониторинг жүргізу ұсынылады.
Гепарин: АӨФ тежегіштері мен гепаринді бір мезгілде қолдану гиперкалиемияға алып келуі мүмкін. Қан сарысуындағы калий мөлшеріне мониторинг жүргізу ұсынылады.
Егер лизиноприл калий жинақтамайтын диуретикпен бір мезгілде қолданылса, диуретикті қабылдаудан болған гипокалиемия азаюы мүмкін.
Литий препараттары
АӨФ тежегіштері мен литий препараттарын бір мезгілде қолданғанда қан сарысуындағы литий концентрацияларының қайтымды жоғарылағаны және уытты әсерлерінің пайда болғаны туралы хабарланған. Тиазидтік диуретиктерді бір мезгілде қабылдау литийдің уытты әсерлерінің даму қаупін арттыруы және литийдің АӨФ тежегіштерін қолдану аясындағы бұрыннан бар уыттылық қаупін күшейтуі мүмкін. Лизиноприл мен литий препараттарын бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, бірақ, аталған біріктірілімді қолданудың қажеттілігі дәлелденген жағдайда, қан сарысуындағы литий мөлшерін мұқият бақылау керек («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз).
Тәулігіне ≥3 г дозадағы ацетилсалицил қышқылын қоса, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП)
АӨФ тежегіштері мен қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды (мысалы, қабынуға қарсы препарат ретіндегі ацетилсалицил қышқылы, ЦОГ-2 тежегіштері және селективті емес ҚҚСП) бір мезгілде қолданғанда гипертензияға қарсы әсері әлсіреуі мүмкін. АӨФ тежегіштері мен ҚҚСП бір мезгілде қабылдау бүйректің жедел жеткіліксіздігі ықтималдығын қоса,бүйрек функциясы бұзылуының қаупін арттыруы, және әсіресе, бастапқыда бүйрек функциясының төмендігі бар пациенттерде қан сарысуындағы калий мөлшерін арттыруы мүмкін. Аталған әсерлер әдетте қайтымды. Бұл біріктірілімі әсіресе, егде жастағы пациенттерде сақтықпен тағайындалуы тиіс. Пациенттер сұйықтықты жеткілікті көлемде қабылдауы тиіс. Бұдан өзге, біріктірілген емді тағайындағаннан кейін бүйрек функциясын бақылау қажеттілігін қарастыру және оны ары қарай жүйелі түрде жүргізіп отыру керек.
Алтын препараттары
Құрамында алтын бар инъекциялық препаратты (мысалы, натрий ауротиомалатын) енгізгеннен кейінгі нитритоидтық реакциялар (гиперемияны, жүрек айнуын, бас айналуын және өте айқын болуы мүмкін артериялық гипотензияны қоса, вазодилатация симптомдары), АӨФ тежегіштерімен ем қабылдап жүрген пациенттерде жиі тіркелген.
Трициклдық антидепрессанттар / нейролептиктер / жалпы анестезияға арналған дәрілер
Жалпы анестезияға арналған кейбір дәрілерді, трициклдық антидепрессанттар меннейролептиктерді АӨФ тежегіштерімен бір мезгілде қолдану артериялық қысымның ары қарай төмендеуіне алып келуі мүмкін («Арнайы ескертулер» бөлімін қараңыз).
Симпатомиметиктер
Симпатомиметиктер АӨФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсерін азайтуы мүмкін.
Гипогликемиялық препараттар
Эпидемиологиялық зерттеулер, АӨФ тежегіштері мен гипогликемиялықпрепараттарды (инсулиндер, ішке қабылдауға арналған гипогликемиялық препараттар) бір мезгілде қабылдау гипогликемияның даму қаупімен жүретін гипогликемиялық әсерін күшейтуі мүмкін екендігін көрсетті. Бұл құбылыстың даму ықтималдығы препараттар біріктірілімімен емдеудің алғашқы аптасы ішінде, сондай-ақ, бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде анағұрлым зор.
Ацетилсалицил қышқылы, тромболитиктер, бета-адреноблокаторлар, нитраттар
Лизиноприлді ацетилсалицил қышқылымен (кардиологиялық дозалардағы), тромболитиктермен, бета-адреноблокаторлармен және/немесе нитраттармен бір мезгілде қолдануға болады.
Амлодипин
Басқа дәрілік препараттардың амлодипинге әсері
CYP3A4 изоферментінің тежегіштері
Амлодипинді CYP3A4 изоферментінің күшті немесе орташа тежегіштерімен (протеаза тежегіштері, азолдық топтың зеңге қарсы препараттары, эритромицин немесе кларитромицин сияқты макролидтер, верапамил немесе дилтиазем) бір мезгілде қолдану амлодипин концентрациясының және сәйкесінше, артериялық гипотензияның даму қаупінің елеулі жоғарылауына алып келуі мүмкін. Аталған фармакокинетикалық өзгерістердің клиникалық көріністері егде жастағы пациенттерде айқынырақ болуы мүмкін. Соған байланысты,клиникалық жағдайға мониторинг жүргізу және препараттың дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Кларитромицин — CYP3A4 изоферментінің тежегіші. Амлодипиндіқабылдап жүрген пациенттер кларитромицинді қолдану артериялық гипотензияның даму қаупін арттырады. Кларитромицинді амлодипинмен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттер мұқият медициналық қадағалауда болуы тиіс.
CYP3A4 изоферментінің индукторлары
CYP3A4 изоферментінің белгілі индукторларын бір мезгілде қолданғанда, амлодипиннің қандағы концентрациясы өзгеруі мүмкін. Осы себепті, әсіресе, CYP3A4 күшті индукторларымен (мысалы, рифампицинмен, шілтер жапырақты шәйқурай препараттарымен) бір мезгілде қолданған кезде және одан кейін артериялық қысымдыбақылау да, препараттың дозасын түзету де керек.
Амлодипинді грейпфрутпен немесе грейпфрут шырынымен қабылдау ұсынылмайды, өйткені кейбір пациенттерде биожетімділігі жоғарылауы, соның салдарынан гипотензиялық әсері күшеюі мүмкін.
Дантролен (вена ішіне енгізу)
Зертханалық жануарларда верапамилді және венаішілік дантроленді енгізуді қолдану аясында гиперкалиемиямен қатар жүретін, өлімге соқтыратын және коллапспен жүретін қарыншалардың фибрилляциясы жағдайлары байқалды. Гиперкалиемияның даму қаупі салдарынан, қатерлі гипертермияға ұшыраған пациенттерде, сондай-ақ, қатерлі гипертермияны емдеу кезінде «баяу» кальций өзекшелері блокаторларының, соның ішінде амлодипиннің бір мезгілде қабылдануын болдырмау керек.
Амлодипиннің басқа дәрілік препараттарға әсері
Амлодипиннің гипертензияға қарсы әсері, гипертензияға қарсы әсері бар басқа дәрілік препараттардың сәйкесінше әсерлерін күшейтеді.
Такролимус
Такролимус пен амлодипинді бір мезгілде қолданғанда такролимустың қан плазмасындағы концентрациясы жоғарылай түседі, алайда, аталған фармакокинетикалық өзара әрекеттесудің механизмі толық белгілі емес. Амлодипинмен бір мезгілде қолданғанда такролимустың уыттылығын болдырмау үшін, пациенттердің қан плазмасындағы такролимус концентрациясын бақылау және қажет болған жағдайда, такролимустың дозасын түзету керек.
Сүтқоректілер жасушаларындағы рапамицин нысанасының тежегіштері (mTOR)
Сиролимус, эверолимус, темсиролимус сияқты mTOR тежегіштері CYP3A4 изоферментінің субстраттары болып табылады. Амлодипин — CYP3A4 изоферментінің әлсіз тежегіші. Амлодипин mTOR тежегіштерімен бір мезгілде қабылданғанда қандағы mTOR тежегіштерінің концентрациясын арттыруы мүмкін.
Циклоспорин
Бүйрек трансплантациясынан кейінгі пациенттерді (онда циклоспориннің қалдықтық концентрациясының орташа алғанда 0 %-дан 40 %-ға дейін жоғарылауы байқалған) қоспағанда, дені сау еріктілерде немесе пациенттердің басқа да топтарында циклоспорин мен амлодипиннің өзара әрекеттесулерін клиникалық зерттеулер жүргізілген жоқ. Бүйрек трансплантациясынан кейінгі, амлодипинді қабылдап жүрген пациенттерде циклоспорин концентрациясына мониторинг жүргізуді, ал қажет болған жағдайда – циклоспориннің дозасын төмендету мүмкіндігін қарастыру керек.
Симвастатин
10 мг дозадағы амлодипинді 80 мг дозадағы симвастатинмен біріктіріп бірнеше рет қабылдау симвастатинмен монотерапиямен салыстырғанда, симвастатин экспозициясының 77%-ға жоғарылауына алып келген. Сол себепті, амлодипинді қабылдап жүрген пациенттерге симвастатинді 20 мг аспайтын тәуліктікдозасында қабылдау керек.
Өзара әрекеттесулерін клиникалық зерттеулерде амлодипин аторвастатиннің, дигоксиннің немесе варфариннің фармакокинетикалық параметрлеріне әсер етпеген.
Арнайы ескертулер
Жекелеген компоненттерін қолданумен байланысты төменде келтірілген ескертулердің барлығы біріктірілген Экватор препаратына да қатысты.
Лизиноприлмен байланысты
Симптоматикалық артериялық гипотензия
Симптоматикалық гипотензия артериялық гипертензиясы асқынбаған пациенттерде сирек туындайды. Лизиноприлді қолдану аясындағы артериялық гипертензиясы бар пациенттерде артериялық гипотензияның гиповолемия аясында, мысалы, диуретиктерді қолданғанда, диетада ас тұзы шектелген, диализ жүргізілген, диарея немесе құсу, немесе ренинге тәуелді айқын гипертензия болған кезде туындау ықтималдығы зор («Қолдануға болмайтын жағдайлар» және «Арнайы ескертулер» бөлімдерін қараңыз). Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде, бүйректің қатарлас жеткіліксіздігінің болуына байланыссыз, симптоматикалық гипотензияның дамығаны байқалған. Ілмектік диуретиктердің жоғарырақ дозалары пайдаланылатын жүректің ауырырақ жеткіліксіздігі бар, гипонатриемиясы немесе бүйректің функционалдық жеткіліксіздігі бар пациенттерде симптоматикалық гипотензияның дамуы ықтималдығы анағұрлым зор. Симптоматикалық гипотензияның даму қаупі жоғары пациенттерде емдеудің басында немесе дозасын түзеткен кезде жағдайын мұқият бақылау қажет. Дәл осы жағдай жүректің ишемиялық ауруы немесе цереброваскулярлық аурулары бар, артериялық қысымның тым айқын төмендеуі миокард инфарктісіне немесе ми қанайналымының бұзылуына алып келуі мүмкін пациенттерге де қатысты.
Артериялық гипотензия туындаған жағдайда пациентті көлденеңінен жатқызу керек, қажет болған жағдайда, натрий хлоридінің 0,9% ерітіндісін вена ішіне құю ұсынылады. Өтпелі артериялық гипотензия, әдетте, препаратпен ары қарай емдеу үшін қарсы көрсетілім болып табылмайды; ары қарай емдеу әдетте, гиповолемияны түзетудің нәтижесінде артериялық қысым қалпына келгеннен кейін асқынуларсыз жүреді.
Жүрек жеткіліксіздігі бар және артериялыққысымы қалыпты немесетөмен кейбір пациенттерде лизиноприлді қолданғанда жүйелі артериялық қысым қосымша төмендеуі мүмкін. Бұл әсері күтілетін жағдай және емдеуді тоқтату үшін себеп болып табылмайды. Егер гипотензия клиникалық көріністерге алып келсе, онда дозасын азайту немесе лизиноприлді қабылдауды тоқтату ұсынылуы мүмкін.
Жедел миокард инфарктісі кезіндегі артериялық гипотензия
Жедел миокард инфарктісі дамыған жағдайда, вазодилататорларды қолдану гемодинамика жағдайын едәуір нашарлатуы мүмкін (мысалы, егер систолалық артериялық қысымы 100 мм сн. бағ. немесе одан төмен құрайтын болса, немесе кардиогендік шок жағдайында) пациенттерге лизиноприлді тағайындауға болмайды. Миокард инфарктісінен кейінгі алғашқы 3 күн ішінде, егер систолалық артериялық қысым 120 мм сн. бағ. немесе одан төмен құраса, дозасын төмендету қажет. Егер систолалық артериялық қысым 100 мм сн. бағ. немесе одан төмен құраса, демеуші дозаларын 5 мг дейін немесе уақытша 2.5 мг дейін төмендету керек. Тұрақты артериялық гипотензия (систолалық АҚ 1 сағаттан астам уақыт бойы 90 мм сн. бағ. төмен) жағдайында, лизиноприлді тоқтатқан дұрыс.
Қолқа және митральді клапанстенозы / гипертрофиялық кардиомиопатия
АӨФ басқа тежегіштерін қолданғандағы сияқты, лизиноприлмитральді клапан стенозы және сол жақ қарыншаның шығу жолының обструкциясы бар пациенттерде, мысалы, қолқа клапанының стенозы немесе гипертрофиялық кардиомиопатия кезінде сақтықпен қолданылуы керек.
Бүйрек функциясының бұзылуы
Бүйрек функциясының бұзылуы (КК <80 мл/мин) кезінде, лизиноприлдің бастапқы дозасы КК байланысты, содан соң пациенттің емгеклиникалық жауабына байланысты таңдалуы тиіс. Қан сарысуындағы калий мөлшері мен креатинин концентрациясын дағдылы бақылау ондай пациенттерді емдеудегі стандартты медициналық тәжірибенің бір бөлігі болып табылады.
Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде, АӨФ тежегіштерін тағайындағаннан кейінгі артериялық гипотензия бүйрек функциясының ары қарай нашарлауына алып келуі мүмкін. Ондай жағдайда, бүйректің әдетте қайтымды жедел жеткіліксіздігінің дамығаны туралы хабарланған.
Бүйрек артериясының екіжақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар, АӨФ тежегіштерін қабылдаған кейбір пациенттерде қандағы мочевина мен қан сарысуындағы креатининнің, әдетте емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтымды жоғарылауы білінген. Мұндай әсерінің бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде байқалу ықтималдығы зор. Қатарлас реноваскулярлық гипертензия болған жағдайда, ауыр артериялық гипотензия мен бүйрек жеткіліксіздігінің қаупі жоғарылайды. Ондай пациенттерде емдеуді мұқият медициналық қадағалау жүргізе отырып,төмен дозаларын пайдаланып, және дозасын абайлап титрлей отырып бастау керек. Диуретиктераталған жағдайды ушықтыруы мүмкін болғандықтан, лизиноприлмен емдеудің алғашқы апталары ішінде оларды тоқтата тұру және бүйрек функциясын бақылау керек.
Артериялық гипертензиясы бар, бүйрек қантамырларының қандай-да бір қатарлас аурулары жоқ кейбір пациенттерде қан сарысуындағы мочевина концентрациясы мен креатининнің әдетте болар-болмас және қысқамерзімді жоғарылағаны, әсіресе, лизиноприл мен диуретикті бір мезгілде қолданғанда білінген. Ондай әсерінің бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде байқалу ықтималдығы зор. Диуретиктің және/немесе лизиноприлдің дозасын төмендету және/немесе тоқтату қажет болуы мүмкін.
Креатининнің сарысудағы 177 мкмоль/л асатын концентрациясы ретінде анықталатын және/немесе протеинурия 500 мг/24 сағ асатын бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде жедел миокард инфарктісі кезінде лизиноприлмен емдеуді бастамау керек. Емдеу кезінде туындаған бүйрек функциясының бұзылуы (сарысудағы креатининконцентрациясы 265 мкмоль/л жоғары немесе бастапқы деңгейімен салыстырғанда екі есе жоғары) жағдайында, дәрігер лизиноприлді тоқтату мүмкіндігін қарастыруы тиіс.
Аса жоғары сезімталдық/ангионевроздық ісіну
Аса сирек жағдайларда, лизиноприлді қоса, АӨФ тежегіштерін қолданғанда, беттің, аяқ-қолдардың, еріннің, тілдің, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуі дамығаны туралы хабарланған. Ісіну емдеудің кез келген сәтінде басталуы мүмкін. Ондай жағдайда, лизиноприлді дереу тоқтату қажет, пациент тиісінше ем қабылдауы және симптомдары толық басылғанға дейін стационарда медициналық қадағалауда болуы тиіс. Тіпті тыныс алу функцияларының қатарлас бұзылуынсыз, тек тіл аймағында ғана ісіну пайда болған жағдайда, пациентті ұзақ уақыт қадағалау қажет болуы мүмкін, өйткені, антигистаминдік препараттармен және кортикостероидтармен емдеу жеткіліксіз болуы мүмкін.
Аса сирек жағдайларда, көмейдің немесе тілдің ангионевроздық ісінуінің дамуымен байланысты өлім жағдайы туралы хабарланған. Ісіну тілді, дауыс саңылауын немесе көмейді қамтыған пациенттерде, әсіресе, анамнезінде тыныс жолдары аймағында хирургиялық араласым болған жағдайда, тыныс жолдарының обструкциясының қаупі жоғары. Ондай жағдайларда, адреналинді енгізуден және/немесе тыныс жолдарының өткізгіштігін демеуден тұратын шұғыл көмек көрсету ұсынылады. Пациент симптомдары толық және тұрақты түрде басылғанға дейін қатаң медициналық қадағалауда болуы тиіс.
Ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштері басқа нәсілді пациенттердегіге қарағанда, қара нәсілді пациенттерде ангионевроздық ісінуді жиі туғызады.
Бұрын АӨФ тежегіштерімен емдеумен байланыссыз ангионевроздық ісіну білінген пациенттер, АӨФ тежегішін қабылдағанда ангионевроздық ісінудің даму қаупіне көбірек ұшырауы мүмкін («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).
Ангионевроздық ісінудің даму қаупінің жоғарылайтындығына байланысты, АӨФ тежегіштерін құрамында сакубитрил бар препараттармен (неприлизин тежегіштері) бір мезгілде қабылдау қарсы көрсетілімді. Сакубитрилдің алғашқы дозасын қабылдау лизиноприлдің соңғы дозасынан кейін 36 сағаттан ерте басталмауы тиіс. Лизиноприлмен емдеуді құрамында сакубитрил бар препараттардың соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағаттан ерте бастамау керек («Қолдануға болмайтын жағдайлар» және «Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз).
АӨФ тежегіштерін рацекадотрилмен, mTOR тежегіштерімен (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус), сондай-ақ, вилдаглиптинмен бір мезгілде қабылдау ангионевроздық ісінудің (мысалы, тыныс алу жеткіліксіздігімен немесе онсыз жүретін тыныс жолдарының немесе тілдің ісінуінің) даму қаупін арттыруы мүмкін («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз). АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде, рацекадотрилмен, mTOR тежегіштерімен, сондай-ақ вилдаглиптинмен емдеуді сақ болып бастау керек.
Гемодиализ жүргізілетін пациенттердегі анафилактоидтық реакциялар
Өткізгіштігі жоғары, жоғары ағымды диализ жарғақшаларын (мысалы, AN69) пайдаланып гемодиализ жүргізілетін және АӨФ тежегішін бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттердегі анафилактоидтық реакциялар туралы хабарланған. Мұндай пациенттерде диализ жарғақшасының басқа түрінің немесе басқа класқа жататын гипотензиялық препараттың пайдаланылуына көңіл бөлу керек.
Тығыздығы төмен липопротеиндердің (ТТЛП) аферезі кезіндегі анафилактоидтық реакциялар
Сирек жағдайларда, АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде, декстран сульфаты қолданылған ТТЛП аферезі кезінде өмірге қауіп төндіретін анафилактоидтық реакциялар дамуы мүмкін. Егер аферезді әрбір жүргізудің алдында АӨФ тежегішін қабылдауды уақытша тоқтатса, ондай реакцияларды болдырмауға мүмкіндік болған.
Десенсибилизация
Десенсибилизация (мысалы, жәндіктердің уы) кезінде, АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде тұрақты анафилактоидтық реакциялар байқалады. Дәл осы пациенттерде АӨФ тежегіштерімен емдеуді уақытша тоқтатқан жағдайда, аталғанреакциялардың пайда болуына жол бермеуге мүмкіндік туған, алайда олар, аталған препараттар байқаусызда қабылданған жағдайда пайда болған.
Бауыр жеткіліксіздігі
Аса сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерімен емдеу аясында холестаздық сарғаюдан басталған және фульминанттық некрозға дейін үдеген және (кейде) өлімге соқтырған синдром дамыған. Аталған синдромның даму механизмі зерттелмеген. Сарғаю белгілері пайда болған немесе «бауыр» ферменттерінің белсенділігі едәуір жоғарылаған жағдайда, лизиноприлмен емдеуді тоқтату керек, пациенттер тиісінше медициналық қадағалауда болуы тиіс.
Нейтропения/агранулоцитоз
АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде нейтропения/агранулоцитоз, тромбоцитопения және анемия дамығаны туралы хабарланған. Бүйрек функциясы қалыпты, басқа ауырлататын факторлары жоқ пациенттерде нейтропения сирек дамиды. Нейтропения мен агранулоцитоз АӨФ тежегіштерімен емдеуді тоқтатқаннан кейін басылған. Дәнекер тіндердің жүйелі аурулары бар пациенттерде, сондай-ақ, иммуносупрессиялық емді, аллопуринолды немесе прокаинамидті қабылдап жүрген немесе осы асқындыратын факторлар бірігіп келген пациенттерде, әсіресе,егер бүйрек функциясының бұзылуы бар болса, лизиноприлді аса сақтықпен қолдану керек. Кейбір мұндай пациенттерде кей жағдайларда антибиотикпен қарқынды емдеуге жауап бермейтін ауыр инфекциялар дамыған. Егер лизиноприл ондай пациенттерде пайдаланылса, онда лейкоциттер мөлшерін жүйелі түрде бақылап отыру ұсынылады; бұдан өзге, пациенттерге кез келген инфекция белгілері туралы хабарлап отыру қажеттілігін түсіндіру керек.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы
АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді қатарлас қолдану артериялық гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) қаупін арттыратындығы туралы мәліметтер алынған. Осы себепті, АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолданудың есебінен жүргізілетін РААЖ қосарлы блокадасы ұсынылмайды («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз).
Егер қосарлы блокада аса қажет болса, онда мұндай емді дәрігердің қадағалауымен, бүйрек функцясын, электролиттер мөлшері мен артериялық қысымды мұқият бақылай отырып жүргізу керек. Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде АӨФ тежегіштерімен және ангиотензин II рецепторларының блокаторларымен біріктірілген емді қолданбау керек.
Нәсіл
Қара нәсілді пациенттерде ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштері, басқа нәсілге жататын пациенттердегіге қарағанда, ангионевроздық ісінуді жиірек туғызады.
АӨФ басқа тежегіштерімен жағдайдағы сияқты, басқа нәсілге жататын пациенттердегіге қарағанда,қара нәсілді пациенттерде лизиноприлдің артериялық қысымды төмендетуге қатысты тиімділігі аздау болуы мүмкін, бұған артериялық гипертензиядан зардап шегіп жүрген қара нәсілді пациенттерде ренин деңгейі төмен жағдайлар жиілігінің жоғарырақ екендігі түрткі болуы ықтимал.
Жөтел
АӨФ тежегіштерімен емдеу кезінде жөтелдің туындағаны туралы хабарланған. Жөтел, әдетте, құрғақ, тұрақты, және препаратты тоқтатқаннан кейін тыйылған. Жөтелдің дифференциациялық диагностикасы кезінде АӨФ тежегіштері индукциялаған жөтелдің болуы мүмкіндігін ескеру керек.
Хирургиялық араласым/анестезия
Ауқымды операциялық араласым жүргізілетін пациенттерде немесе артериялық гипотензияға алып келетін препараттармен жүргізілетін жалпы анестезия кезінде, лизиноприл рениннің компенсаторлық лықсып шығуынан кейін ангиотензин II түзілуін бөгеуі мүмкін. Егер жоғарыда келтірілген механизмнің нәтижесінде артериялық гипотензия дамуы ықтимал болса, айналымдағы қан көлемінің ұлғаюына түзету жүргізуге болады.
Гиперкалиемия
АӨФ тежегіштері қан сарысуындағы калий мөлшерінің жоғарылауын туғызуы мүмкін, өйткені олар альдостеронның босап шығуын бөгейді. Әдетте, бұл әсері бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде клиникалық тұрғыдан елеусіз. Дегенмен, бүйрек функциясының бұзылулары, қант диабеті бар пациенттерде немесе құрамында калий бар тағамдық қоспаларды (соның ішінде, құрамында калий бар тұз алмастырғыштар), калий жинақтаушы диуретиктерді (мысалы, спиронолактон, триамтерен немесе амилорид) қабылдап жүрген пациенттерде, сондай-ақ, қан сарысуындағы калий мөлшерінің жоғарылауын туғызуға қабілетті басқа препараттарды (мысалы, гепарин, триметоприм немесе ко-тримаксазол атауымен де белгілі біріктірілген триметоприм/сульфаметоксазол препаратын, және, әсіресе, альдостерон антагонистерін немесе ангиотензин рецепторларының блокаторларын) қабылдап жүрген пациенттерде гиперкалиемия байқалуы мүмкін. Калий жинақтаушы диуретиктер мен ангиотензин рецепторының блокаторлары АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде сақтықпен қолданылуы тиіс. Жоғарыда көрсетілген препараттарды бір мезгілде қолдану қажет болған жағдайда, қан сарысуындағы калий мөлшері мен бүйрек функциясына жүйелі түрде бақылау жүргізу керек («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз).
Қант диабеті бар пациенттер
Қант диабеті бар, гипогликемиялық препараттарды ішке қабылдап жүрген немесе инсулинді қабылдап жүрген пациенттерде, АӨФ тежегішімен емдеудің алғашқы айы ішінде гликемияны мұқият бақылауды жүзеге асыру керек («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз).
Литий препараттары
Әдетте, литий препараттары мен лизиноприлді бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз).
Жүктілік
Жүктілік кезінде АӨФ тежегіштерімен емдеуді бастамау керек. Егер АӨФ тежегішімен емделуді жалғастыру қажет деп есептелмесе, жүктілікті жоспарлап жүрген пациент әйелдерді жүктілік кезінде қолданылуының қауіпсіздік бейіні белгілі баламалы гипотензиялық дәрілерге көшіру керек. Жүктілік расталған жағдайда, АӨФ тежегіштерімен емдеудідереу тоқтату және қажет болған жағдайда, баламалы емін тағайындау керек («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).
Егде жастағы пациенттер
Егде жастағы пациенттерде дозасын арттырған кезде сақтық таныту керек («Қолдану жөніндегі ұсынымдар» бөлімін қараңыз).
Амлодипинмен байланыстылары:
Амлодипиннің гипертониялық криз кезінде қолданылуының қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.
Жүрек жеткіліксіздігі
Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде амлодипинді сақ болып қолдану керек. Ауыр жүрек жеткіліксіздігі бар (NYHA, Нью-Йорк кардиологиялық қауымдастығының жіктелуі бойынша III және IV класты) пациенттердің қатысуымен жүргізілген плацебо-бақыланатын ұзақ зерттеулерде плацебо алған пациенттер тобына қарағанда амлодипин қабылдаған пациенттер тобында өкпенің ісінуі жиі тіркелген. Жүректің ауыр жеткіліксіздігі (Нью-Йорк кардиологтар қауымдастығы, NYHA жіктеуі бойынша III және IV класты) бар пациенттердің қатысуымен жүргізілген плацебо бақыланатын ұзаққа созылатын зерттеудеплацебо қабылдаған пациенттер тобындағыға қарағанда, амлодипинді қабылдаған пациенттер тобында, өкпенің ісінуі жиірек тіркелген.
Кальций өзекшелерінің блокаторын, соның ішінде амлодипинді, жүректің іркілісті жеткіліксіздігі бар пациенттерге абайлап тағайындау керек, өйткені олар жүрек-қантамыр асқынулары мен өлім қаупін арттыруы мүмкін.
Бауыр жеткіліксіздігі
Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде амлодипиннің жартылай шығарылу кезеңінің ұзарғаны және «концентрация-уақыт» қисығы астындағы ауданының (AUC) артқаны байқалады, алайда, дозалануына қатысты сәйкесінше ұсынымдар әзірленбеген. Сондықтан, амлодипинді қолдануды дозалану ауқымындағы ең төменгі дозасынан бастаған дұрыс; және емді бастау мен дозасын арттыруды сақтықпен жүргізу керек. Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге дозасын баяу жоғарылату және мұқият қадағалау қажет болуы мүмкін.
Егде жастағы пациенттер
Егде жастағы пациенттерде дозасын абайлап арттыру керек («Қолдану жөніндегі ұсынымдар» бөлімін қараңыз).
Бүйрек жеткіліксіздігі
Бұл топтағы пациенттерде амлодипинді әдеттегі дозаларында тағайындауға болады. Амлодипиннің қан плазмасындағы концентрацияларының өзгерістері бүйрек жеткіліксіздігінің дәрежесімен өзара байланысты емес. Амлодипин диализ арқылы шығарылмайды.
