Біздің компаниямыз жайлы жалпы ақпарат.
Дәрілік препаратты медициналық қолдану
жөніндегі нұсқаулық (Қосымша парақ)
Саудалық атауы
Липертанс®
Халықаралық патенттемеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі, дозасы
Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 20 мг/10 мг/10 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі. Липид-модификациялайтын препараттар. Липид- модификациялайтын препараттар, біріктірілімдері. HMG-CoA-редуктаза тежегіштері, басқа біріктірілімдері. Аторвастатин, амлодипин және периндоприл.
АТХ коды C10BX11
Қолданылуы
- жағдайы аторвастатинді, периндоприл мен амлодипинді бір мезгілде, біріктірілген препараттағыдай дозада қолданғанда талапқа сай бақыланатын ересек пациенттерде бастапқы гиперхолестеринемиямен немесе аралас гиперлипидемиямен байланысты орынбасушы ем ретінде эссенциальді гипертензияны және/немесе жүректің тұрақты ишемиялық ауруын емдеу үшін.
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
-қанның теріс зарядты беткейлермен жанасуына алып келетін экстракорпоральді емдер
-бүйрек артериясының елеулі екіжақты стенозы немесе қызмет атқарып тұрған жалғыз бүйрек артериясының стенозы
Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары
Аторвастатинмен, периндоприлмен және амлодипинмен байланысты айрықша нұсқаулар мен сақтық шаралары осы препараттардың біріктіріліміне де қатысты.
Бауырға әсері
Липертанс® препаратының құрамында компонент ретінде аторвастатин болатындықтан, бауырдың функционалдық сынамаларын жүйелі түрде жүргізіп отыру керек. Бауыр функциясының бұзылғанын көрсететін қандай-да бір белгілер немесе симптомдар пайда болған пациенттерге бауырдың функционалдық сынамалары жүргізілуі тиіс. Трансаминазалар деңгейі жоғарылаған пациенттер, патологиясы жойылғанға дейін қадағалауда болуы тиіс. Егер трансаминазалар деңгейінің қалыптың жоғарғы шегінен (ҚЖШ) 3 есе артық жоғарылауы сақталып қалса, жекелеген компоненттерді пайдалана отырып аторвастатиннің дозасын төмендету, немесе оны қабылдауды тоқтату ұсынылады. Липертанс® препаратын алкогольді елеулі мөлшерде қабылдайтын және/немесе анамнезінде бауыр аурулары бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек.
Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қабылдау холестаздық сарғаюданбасталған синдроммен қатар жүрген, бауырдың фульминантты некрозына дейін үдеген және (кейде) өліммен аяқталған. Ол синдромның даму механизмі әзірге түсініксіз. Липертанс® препаратын қабылдап жүрген, сарғаю дамып немесе бауыр ферменттерінің деңгейі жоғарылап келе жатқан пациенттер Липертанс® препаратын қабылдауды тоқтатуы және ары қарай медициналық қадағалауда болуы тиіс.
Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде амлодипиннің жартылай шығарылу кезеңі мен АUC мәндері жоғарылай түседі; дозасына қатысты нұсқаулар даярланбаған. Липертанс® препаратымен емделіп жүрген және бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерді мұқият қадағалау қажет болуы мүмкін.
Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде және алкогольді елеулі мөлшерлерде пайдаланатын және/немесе анамнезінде бауыр аурулары бар пациенттерде Липертанс® препаратын сақтықпен қолдану керек. Егер дозалау режимін өзгерту қажет болса, жекелеген компоненттерін титрлеу керек.
Қаңқа бұлшықеттеріне әсері
Аторвастатин, гидроксиметилглутарил-кофермент A-редуктазаның басқа тежегіштері сияқты, сирек жағдайларда қаңқа бұлшықеттеріне әсер етуі және миалгияны, миозитті және өмірге қауіп төндіруі ықтимал, креатинкиназа (КК) деңгейлерінің айқын жоғарылауымен (ҚЖШ > 10 есе жоғары) сипатталатын жағдай — рабдомиолизге дейін үдеуі мүмкін миопатияны, миоглобинемияны және бүйрек жеткіліксіздігіне алып келуі мүмкін миоглобинурияны туғызуы мүмкін.
Креатинкиназа деңгейін анықтау
Креатинкиназа деңгейін (КК) ауыр дене жүктемесінен кейін немесе КК жоғарылауының кез келген басқа ықтимал себебі болса, өлшемеу керек, өйткені ол мәндерін интерпретациялауды қиындатады. Егер КК деңгейлері бастапқы деңгейде едәуір жоғары болса (ҚЖШ > 5 есе), нәтижелерді растау үшін 5–7 күннен соң қайтадан өлшеу керек.
Емдеуге дейін
Аторвастатинді рабдомиолизге бейімдейтін факторлары бар пациенттерге сақтықпен тағайындау керек. Келесі жағдайларда КК деңгейін статинмен емдеуді бастағанға дейін анықтау керек:
-бүйрек функциясының бұзылуы;
-гипотиреоз;
-жеке немесе отбасылық анамнездегі тұқым қуалайтын бұлшықет бұзылулары;
-бұрын статинді немесе фибратты қабылдаудың салдарынан бастан өткерген бұлшықет уыттылығы;
-бауыр ауруын бастан өткеру және/немесе алкогольді елеулі мөлшерде тұтыну;
-егде жастағы (> 70 жас шамасындағы) адамдарда ондай өлшеулердің қажеттілігін рабдомиолизге бейімдейтін басқа факторларға байланысты қарастыру керек;
-плазмадағы деңгейінің жоғарылауы орын алуы мүмкін жағдайлар, мысалы, өзара әрекеттесулері жәнегенетикалық субпопуляцияларды қоса, ерекше популяциялар.
Ондай жағдайларда емдеудің қаупі болуы мүмкін пайдасымен арақатынаста қарастырылуы тиіс, сондай-ақ, клиникалық қадағалау ұсынылады.
Егер КК деңгейлері бастапқы деңгейінен едәуір жоғарыласа (ҚЖШ > 5 есе), онда емдеуді бастауға болмайды.
Емдеу кезінде
-Пациенттерден бұлшықет ауыруы, құрысулар немесе әлсіздік туралы, әсіресе, олар дімкәстанумен немесе ыстық көтерілуімен қатар жүрсе, дереу хабарлауды өтіну керек.
-Егер ондай симптомдар пациентте Липертанспен® емдеу кезінде туындаса, КК деңгейлерін анықтау керек. Егер ол деңгейлерінің едәуір (ҚЖШ > 5 есе) жоғарылағаны анықталса, онда емдеуді тоқтату қажет.
-Егер бұлшықет симптомдары ауыр болса және тіпті, КК деңгейлері ҚЖШ ≤ 5 x ҚЖШ жоғары болса да, күнделікті жайсыздық туғызса, емдеуді тоқтату мүмкіндігін қарастыру керек.
-Егер симптомдары басылса және КК деңгейлері нормаға қайта келсе, аторвастатинді қайтадан енгізу немесе баламалы статинді ең төмен дозасында және мұқият қадағалай отырып енгізу мүмкіндігін қарастыруға болады.
-Егер КК деңгейлерінің клиникалық тұрғыдан елеулі (> 10 x ҚЖШ) жоғарылауы орын алса немесе егер рабдомиолиз диагнозы қойылса немесе оған күдік болса, Липертансты® қабылдау дереу тоқтатылуы тиіс.
Басқа медициналық препараттармен қатарлас емдеу
Препараттың құрамында компоненті ретінде аторвастатин бар болғандықтан, Липертанс® препараты аторвастатиннің плазмадағы концентрациясын арттыруы мүмкін CYP3A4 күшті тежегіштері немесе тасымалдағыш ақуыздар (мысалы, циклоспорин, телитромицин, кларитромицин, делавирдин, стирипентол, кетоконазол, вориконазол, итраконазол, посаконазол, летермовир және, ритонавир, лопинавир, атазанавир, индинавир, дарунавир, типранавир/ритонавир және т.б. қоса, АИТВ протеазасы тежегіштері) сияқты кейбір медициналық препараттармен бір мезгілде қабылданғанда, рабдомиолиз қаупі жоғарылай түседі. Гемфиброзилді және фиброй қышқылының басқа туындыларын, C гепатитін (ВСГ) емдеуге арналған вирусқа қарсы препараттарды (боцепревир, телапревир, элбасвир/гразопревир), эритромицинді, ниацинді немесе эзетимибті бірге қолданғанда, миопатия қаупі де арта түсуі мүмкін. Мүмкіндігінше, аталған дәрілік препараттардың орнына, баламалы (өзара әрекеттеспейтін) емдік заттарды пайдалану керек.
Аса сирек жағдайларда, кейбір статиндермен емдеу кезінде немесе емдеуден кейін иммунитет түрткі болған некроздайтын миопатия (ИТНМ) туралы хабарланды. ИТНМ клиникалық тұрғыдан,проксимальді бұлшықеттердің тұрақты әлсіздігімен және статинмен емдеудің тоқтатылғандығына қарамастан, сарысудағы креатинкиназа деңгейінің жоғарылығымен сипатталады.
Бұл препараттарды Липертанс® препаратымен бірге қолдану қажет болған жағдайларда, қатарлас қабылдаудың пайдасы мен қауіптерін мұқият зерттеу керек. Пациенттер аторвастатиннің плазмадағы концентрациясын арттыратын препараттарды қабылдап жүрген кезде, аторвастатиннің төмендетілген ең жоғарғы дозасын қабылдау ұсынылады, демек, жекелеген компоненттерінің дозасын төмендету керек. Бұдан өзге, CYP3A4 күшті тежегіштерін қолданған жағдайда, аторвастатиннің бастапқы дозасын төмендету керек және ол пациенттерге қатарлас клиникалық қадағалау жүргізу ұсынылады. Аторвастатин мен фусид қышқылын бірге қолдану ұсынылмайды, сондықтан, фусид қышқылымен емдеген кезде аторвастатинді қабылдауды уақытша тоқтата тұру керек. Липертанс® препаратының құрамына аторвастатин кіреді, сондықтан оны жүйелі әсері бар фузидий қышқылы препараттарымен бір мезгілде және фузидий қышқылымен емдеуді тоқтатқаннан кейінгі жеті күн ішінде қолданбаған дұрыс. Егер пациентке жүйелі әсері бар фузидий қышқылы препараттары қажет болса, фузидий қышқылы курсының уақытында статиндермен емдеуді тоқтата тұру керек. Фузидий қышқылы мен статиндерді бір мезгілде қолданғанда, рабдомиолиз (соның ішінде, өлімге соқтыратын) дамығаны туралы хабарламалар бар. Әлсіздік, ауыру немесе бұлшықеттердің ауырсынумен жүретін сезімталдығы туындаған жағдайда, пациентке дереу медициналық көмекке жүгінуге кеңес беру керек.
Статиндермен емдеуді фузидий қышқылының соңғы дозасын енгізгеннен кейін жеті күнненсоң қайта бастауға болады.
Ерекше жағдайларда, фузидий қышқылы препараттарынұзақ уақыт, мысалы ауыр инфекцияларды емдеу үшін қолдану қажет болса, Липертанс® пен фузидий қышқылын әрбір дербес жағдайда бірге қолданудың қажеттілігін салыстыру және мұқият медициналық қадағалау жүргізу керек.
Өкпенің интерстициальді ауруы
Кейбір статиндермен емдегенде, әсіресе, ұзақ уақыт емдегенде өкпенің интерстициальді ауруының ерекше жағдайлары туралы хабарланды. Көрініс беретін белгілеріне ентігуді, өнімсіз жөтелді және жалпы денсаулық жағдайының нашарлауын (шаршауды, салмақ төмендеуі мен ысыну) жатқызуға болады. Егер пациентте өкпенің интерстициальді ауруы туындағандығына күдік болса, Липертанс® препаратымен емдеуді тоқтату керек.
Қант диабеті
Кейбір деректер, статиндер препараттар класы ретінде, қандағы глюкоза деңгейін арттырады, және болашақта диабет дамуы қаупінің жоғарылауына ұшырағанкейбір пациенттерде ресми түрде диабет кезіндегі емді жүргізу орынды болуы мүмкін гипергликемия деңгейі байқалуы мүмкін деп есептеуге мүмкіндік береді. Алайда, бұл қауіп статиндер қамтамасыз ететін қантамырлар қаупінің төмендеуімен басым түседі, және сондықтан да, Липертанс® препаратымен емдеуді тоқтатуға себеп болмауы тиіс. Қауіпке бейім (аш қарындағы глюкоза деңгейі 5,6-дан 6,9 ммоль/л дейін, ДСИ > 30 кг/м², триглицеридтер деңгейі жоғары, гипертензиясы бар) пациенттер, Липертанс® препаратымен емделу кезінде клиникалық және биохимиялық қадағалауда болуы тиіс.
Диабеті бар, диабетке қарсы пероральді препараттарды немесе инсулинді қабылдап жүрген пациенттерге, құрамында АӨФ тежегіші бар, Липертанс® сияқты препараттармен емдеудің алғашқы айы ішінде, гликемияға мұқият мониторинг жүргізу керек.
Жүрек жеткіліксіздігі
Липертанс® препаратын жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге тағайындағанда, сақтық таныту керек. Жүректің іркілісті жеткіліксіздігі бар пациенттерге құрамында кальций өзекшелерінің блокаторлары бар препараттарды сақтықпен тағайындау керек, өйткені, олар болашақта жүрек-қантамыр құбылыстары мен өлім қаупін арттыруы мүмкін.
Гипотензия
Периндоприл сияқты АӨФ тежегіштері артериялық қысымның төмендеуін туғызуы мүмкін. Клиникалық көріністерімен жүретін гипотензия, қатарлас ауруларсыз гипертензиясы бар пациенттерде сирек дамиды. Ол көбінесе, АҚК төмендеген пациенттерде (диуретиктерді қабылдап жүрген, тұз тұтынылуы шектелген диета ұстап жүрген, диализдегі пациенттерде, диареясы немесе құсу болған пациенттерде) немесеренинге тәуелді ауыр гипертензиясы бар пациенттерде туындайды. Жүректің симптоматикалық жеткіліксіздігі бар пациенттерде, астасқан бүйрек жеткіліксіздігі болған немесе болмаған жағдайда, симптоматикалық гипотензия байқалуы мүмкін. Оның туындау ықтималдығы, жүректің ауырырақ жеткіліксіздігі барпациенттерде, ілмектік диуретиктердің жоғары дозаларының қолданылуына, гипонатриемияға немесе бүйректің функционалдық жеткіліксіздігіне байланысты зор. Симптоматикалық гипотензия қаупі жоғары пациенттер емдеудің басында және дозасын таңдаған кезде мұқият қадағалауда болуы тиіс. Жүректің ишемиялық ауруы немесе ми қанайналымының бұзылуларыбар, артериялық қысымның шамадан тыс төмендеуі миокард инфарктісіне немесе инсультке алып келуі мүмкін пациенттер үшін дәл сондай әдіс қолданылуы тиіс.
Гипотензия дамыған жағдайда, пациентті шалқасынан жатқызу және қажет болған жағдайда, натрий хлоридінің 0,9% (9 мг/мл) ерітіндісін вена ішіне енгізу қажет. Өтпелі гипотензия препаратты ары қарай қабылдау үшін қарсы көрсетілім болып табылмайды, оны әдетте, АКҚ артуы салдарынан артериялық қысымның жоғарылауынан кейін жалғастыра беруге болады.
Жүректің іркілісті жеткіліксіздігі бар кейбір, артериялық қысымы қалыпты немесе төмен пациенттерде, периндоприл жүйелі артериялық қысымның қосымша төмендеуін туғызуы мүмкін. Ол күтілетін әсері болып табылады және әдетте, емдеуді тоқтату үшін себеп болмайды. Егер гипотензия симптоматикалық түріне айналса, дозасын төмендету немесе Липертанс® препаратымен емдеуді тоқтату қажет болуы мүмкін.
Қолқаның және митральді клапанның стенозы
Бүйректі ауыстырып салу
Жуырда бүйрек трансплантациясын бастан өткерген пациенттерде периндоприл аргининді қолдану тәжірибесі болған жоқ.
Реноваскулярлық гипертензия:
Бүйрек артериясының екіжақты стенозы немесе қызмет атқарып тұрған жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар пациент АӨФ (ангиотензин-өзгертуші-фермент) тежегіштерімен ем қабылдаған жағдайда, гипотензия мен бүйрек жеткіліксіздігі қаупі жоғарылайды. Диуретиктермен емдеу ықпал етуші фактор болуы мүмкін. Бүйрек функциясының істен шығуы тіпті, бүйрек артериясының біржақты стенозы бар пациенттерде де сарысудағы креатининнің тек болар-болмас өзгерістерімен ғана туындауы мүмкін.
Бүйрек функциясының бұзылуы
Креатинин клиренсі минутына ³60 мл құрайтын пациенттер Липертанс® препаратын қабылдауына болады, бірақ ол креатинин клиренсі минутына < 60 мл (бүйрек функциясының орташа және ауыр дәрежелі бұзылуы бар) пациенттер үшін жарамайды. Ол пациенттер үшін монокомпоненттерінің дозаларын жекелей титрлеу ұсынылады. Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттер үшін, калий және креатинин деңгейлерін стандартты мониторингілеу әдеттегі медициналық тәжірибенің бір бөлігі болып табылады.
Жүректің симптоматикалық жеткіліксіздігі бар пациенттерде периндоприл сияқты АӨФ тежегіштерімен емдеу басталғаннан кейінгі гипотензия, бүйрек функциясының ары қарай нашарлауына алып келуі мүмкін. Бұл жағдайда, бүйректің жедел, әдетте қайтымсыз жеткіліксіздігі байқалған.
Бүйрек артериясының екіжақты стенозы немесе қызмет атқарып тұрған жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар, АӨФ тежегіштерімен емделіп жүрген кейбір пациенттерде, қандағы мочевина мен креатинин деңгейі жоғарылаған жағдайлар байқалды, олар емдеуді тоқтатқан кезде қайтымды болған. Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде ондай өзгерістердің ықтималдығы анағұрлым зор. Реноваскулярлық гипертензия кезінде де ауыр гипотензия мен бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупі жоғары.
Бүйрек қантамырларының айқын бастапқы зақымдануынсыз гипертензиясы бар кейбір пациенттерде қандағы мочевина және сарысудағы креатинин деңгейінің жоғарылауы туындаған, ол әдетте, әсіресе, периндоприл мен диуретикті біріктіріп қабылдағанда елеусіз және өтпелі болған. Бұрыннан бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде мұның ықтималдығы анағұрлым зор. Дозасын төмендету және/немесе диуретикті және/немесе Липертанс® препаратын қабылдауды тоқтату қажет болуы мүмкін.
Амлодипинді бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге әдеттегі дозаларында тағайындауға болады. Амлодипиннің плазмадағы концентрациясының өзгерістері бүйрек жеткіліксіздігінің дәрежесіне тәуелді емес.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде біріктірілген Липертанс® препаратының әсері сыналмаған. Липертанс® препаратының дозалары жекелеген компоненттерінің бөлек қабылданғандағы дозаларынақатысты нұсқауларды ескере отырып тағайындалуы тиіс.
Гемодиализ жүргізілетін пациенттер
Жарғақшаларының гидравликалық өткізгіштігі жоғары гемодиализ жүргізілетін, АӨФ тежегішін бір мезгілде қабылдаған пациенттерде анафилактоидтық реакциялар байқалған. Ол пациенттер үшін диализдік жарғақшалардың басқа типтерін немесе гипертензияға қарсы препараттардың басқа класын пайдалану керек.
Аса жоғары сезімталдық/ Квинке ісінуі
АӨФ тежегіштерін, соның ішінде периндоприлді қабылдаған пациенттерде, беттің, аяқ-қолдардың, еріннің, шырышты қабықтардың, тілдің, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуі (Квинке ісінуі) туындаған сирек жағдайлар тіркелді. Ондай реакция емдеу барысында кез келген уақытта туындауы мүмкін. Ондай жағдайларда Липертанс® препаратын қабылдауды дереу тоқтату және симптомдары толықтай жойылғанға дейін қажетті мониторингін жүргізу керек. Әдетте, ісіну тек бет пен ерінді қамтыған жағдайларда, ол қандай-да бір емдеусіз басылған, әйтсе де антигистаминдік препараттар симптомдарын жеңілдеткен.
Көмейдің ісінуімен қатар жүретін ангионевроздық ісіну өлімге әкеп соқтыруы мүмкін. Тілдің, дауыс саңылауының және көмейдің ісінуінен тыныс жолдарының обструкциясы болуы ықтимал жағдайда, дереу алғашқы көмек көрсету керек. Ол адреналинді тағайындауды және/немесе тыныс жолдарының өткізгіштігін демеп отыруды қамтуы мүмкін. Пациент симптомдары толықтай және түбегейді жойылғанға дейін мұқият медициналық қадағалуда болуы тиіс.
АӨФ тежегіштерін қабылдаумен байланысты емес ангионевроздық ісінуді бастан өткерген пациенттерде Липертанс® препаратын қабылдаған кезде ангионевроздық ісінудің даму қаупі жоғарылауы мүмкін.
АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде ангионевроздың ісіну туралы сирек хабарламалар келіп түскен. Ол пациенттерде іш ауыруы (жүрек айнуымен және құсумен немесе оларсыз) туындаған; кей жағдайларда оның алдында беттің ангиоісінуі болмаған және С-1 эстераза деңгейлері қалыпта болған. Квинке ісінуі диагнозы компьютерлік томографияны, ультрадыбыстық тексеруді қамтитын емшаралардың көмегімен немесе хирургиялық операция кезінде қойылған; симптомдары АӨФ тежегішін қабылдауды тоқтатқаннан кейін тыйылған. Ішек зақымдануымен жүретін Квинке ісінуін Липертанс® препаратын қабылдап жүрген, іш ауыруы бар пациенттердегі салыстырмалы диагноз кезінде қарастыру керек.
БЭП (бейтарап эндопептидазаның) басқа тежегіштері (мысалы, рацекадотрил) мен АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолдану да ангиоэдеманың туындау қаупін арттыруы мүмкін. Сәйкесінше, периндоприлді қабылдап жүрген пациенттерде БЭП тежегіштерімен (мысалы, рацекадотрилмен) емдеуді бастамас бұрын пайдасы мен қаупінің арақатынасына мұқият бағалау жүргізу қажет.
mTOR тежегіштерін (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) бір мезгілде қолдану
mTOR – сүтқоректілердегі рапамицин нысанасы тежегіштерімен (сиролимус, эверолимус, темсиролимус) бір мезгілде қабылдау ангионевроздық ісінудің (тыныс алу функциясының бұзылулары болған немесе болмаған жағдайда тыныс жолдары мен тілдің ісінуі) қаупін арттырады.
Тығыздығы төмен липопротеиндер (ТТЛП) аферезі емшарасы кезіндегі анафилактоидтық реакциялар
Сирек жағдайларда, АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде, тығыздығы төмен липопротеиндердің (ТТЛП) декстрансульфатпен аферезі емшарасы кезінде, өмірге қауіп төндіретін анафилактоидтық реакциялар байқалған. Әрбір аферез жүргізудің алдында АӨФ тежегіштерін тоқтату арқылы, ол реакциялардың алдын алуға болады.
Десенсибилизация кезіндегі анафилактоидтық реакциялар
Құрамында АӨФ тежегшітері бар, Липертанс® сияқты препараттарды қабылдаған пациенттреде десенсибилизациялайтын ем (мысалы, жарғаққанатты жәндіктердің уымен)кезінде анафилактоидтық реакциялар туындаған. Дәл сол пациенттерде АӨФ тежегіштерін уақытша тоқтату арқылы аталған реакциялардың алдын алуға мүмкіндік болған, бірақ олар препаратты байқаусызда қайтадан қабылдағанда қайтадан басталған.
Нейтропения/агранулоцитоз/тромбоцитопения/анемия
АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде нейтропения/агранулоцитоз, тромбоцитопения және анемия білінген. Бүйрек функциясы қалыпты және басқа асқындыратын факторлары жоқ пациенттерде нейтропения сирек туындаған. Коллагеноздары бар пациенттерге, иммунодепрессанттық ем, аллопуринолмен немесе прокаинамидпен ем қабылдап жүрген пациенттерге, немесе осы асқындыратын факторлардың барлығы бар пациенттерге, әсіресе, бүйрек функциясының бұзылулары бұрыннан бар болса, Липертанс® препаратын тағайындағанда аса сақтық таныту керек. Ондай пациенттердің кейбіреулерінде ауыр инфекциялар дамыған, және жекелеген жағдайларда антибиотиктермен қарқынды емдеу тиімсіз болып шыққан. Ондай пациенттерге Липертанс® препаратын тағайындағанда, пациенттерге қандағы лейкоциттер деңгейіне үздіксіз мониторинг жүргізу және кез келген инфекция белгілері (мысалы, тамақтың ауыруы, температура жоғарылауы) туралы оларға хабарлап отыру қажеттілігі жөнінде нұсқау беру ұсынылады.
Жөтел
АӨФ тежегіштерін пайдаланғанда, жөтелдің туындағаны білінген. Бұл жағдайға өнімсіз, тыйылмайтын, емдеуді тоқтатқанда басылатын жөтел тән. Липертанс® препаратын қабылдап жүрген пациенттерде, АӨФ тежегішін қабылдаудан туындаған жөтелді, жөтелдің салыстырмалы диагноз кезінде қарастыру керек.
Хирургиялық араласым /анестезия
Ауқымды хирургиялық араласым жағдайында немесе гипотензия туғызатынпрепараттармен анестезия кезінде, Липертанс® препараты рениннің компенсаторлық босап шығуы салдарынан,ангиотензин II түзілуін бөгеуі мүмкін. Емдеуді операцияға дейін бір күн бұрын тоқтату керек. Осы әсер ету механизмімен байланысты болуы ықтимал гипотензия дамыған жағдайда, оны АҚК арттыру жолымен түзетуге болады.
Гиперкалиемия
АӨФ тежегіштерімен, соның ішінде периндоприлмен емделіп жүрген кейбір пациенттерде қан сарысуындағы калий мөлшерінің жоғарылағаны байқалған. Гиперкалиемия дамуының қауіп факторлары бүйрек жеткіліксіздігін, бүйрек функциясының нашарлауын, жас шамасын (> 70 жас), қант диабетін, организмнің сусыздануы, жүректің жедел декомпенсациясы, метаболизмдік ацидоз сияқты жағымсыз құбылыстарды, және калий жинақтайтын диуретиктерді (спиронолактон, эплеренон, триамтерен немесе амилорид), калий препараттарын немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын бір мезгілде қабылдауды, сондай-ақ, сарысудағы калий деңгейінің жоғарылауын туғызатын басқа дәрілік препараттарды (мысалы, гепариндер, триметоприм/сульфаметоксазол ретінде де белгілі ко-тримоксазол, АӨФ басқа тежегіштері) қабылдауды қамтиды. Калий препараттарын, калий жигнақтайтын диуретиктерді немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын, әсіресе, бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттердің қабылдауы, сарысудғы калий деңгейінің елеулі жоғарылауына алып келуі мүмкін. Гиперкалиемия ауыр, кейде өлімге соқтыратын аритмияны туғызуы мүмкін. Егер жоғарыда аталған препараттар мен Липертанс® препаратын бір мезгілде тағайындау қажет деп есептелсе, оларды сақтықпен және қан сарысуындағы калий мөлшерін жиі мониторингілеумен қолдану керек.
Литиймен үйлестірілуі
Литий мен құрамында периндоприл бар, Липертанс® сияқты препараттарды біріктіру ұсынылмайды.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы
АӨФ тежегіштері мен ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бір мезгілде қолдану гипотензияның, гиперкалиемияның қаупін арттыратыны және бүйрек функциясының төмендеуін (бүйректің жедел жеткіліксіздігінің дамуын қоса) туғызатыны дәлелденген. Сондықтан, АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп пайдалану арқылы жүргізілетін РААЖ қосарлы блокадасы ұсынылмайды.
Егер қосарлы блокада аса қажет болып табылса, оны тек маманның қадағалауымен және бүйрек функциясын, электролиттер деңгейлерін және артериялық қысымды жиі, мұқият мониторингілеу жағдайында жүргізу керек.
Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерге АӨФ тежегіштері мен ангиотензин II рецепторларының блокаторларын бір мезгілде тағайындауға болмайды.
Бастапқы гиперальдостеронизм:
Әдетте, бастапқы гиперальдостеронизмі бар пациенттерде ренин-ангиотензин жүйесін тежеу арқылы әсер ететін, гипертонияға қарсы препараттарға реакция болмайды. Сондықтан, бұл препаратты қолдану ұсынылмайды.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп пайдалану арқылы жүргізілетін, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы, РААЖ әсер ететін бір препаратты пайдаланумен салыстырғанда, гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (бүйректің жедел жеткіліксіздігінің дамуын қоса) сияқты жағымсыз құбылыстар жиілігінің жоғарылауымен қатар жүреді.
Липертанс® препаратының басқа препараттармен өзара дәрілік әрекеттесуін зерттеулер жүргізілген жоқ, алайда, бөлек-бөлек қабылданған аторвастатинмен, периндоприлмен және амлодипинмен зерттеулер жүргізілді.
Гиперкалиемия туғызатын препараттар
Кейбір препараттар немесе препараттардың кластары гиперкалиемияның туындау жиілігін арттыруы мүмкін: алискирен, калий тұздары, калий жинақтаушы диуретиктер, АӨФ тежегіштері, ангиотензин-II рецепторларының антагонистері, ҚҚСД, гепариндер, иммунодепрессанттар, мысалы, циклоспорин немесе такролимус, триметоприм. Бұл препараттардың біріктірілуі гиперкалиемия қаупін арттырады.
Бір мезгілде қолдануға болмайды
Периндоприл
Алискирен: қант диабеті немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар (ШСЖ < 60 мл/мин/1,73 м²) пациенттерге, гиперкалиемия, бүйрек функциясының нашарлауы және жүрек-қантамыр аурулары жиілігінің артуы мен жүрек-қантамыр ауруларынан өлу қаупіне байланысты, Липертанс® препаратымен және алискиренмен біріктіріп емдеу қарсы көрсетілімді.
Экстракорпоральді емдер:
Ауыр анафилактоидтық реакциялардың туындау қаупінің жоғарылығына байланысты, қанның теріс зарядты беткейлермен жанасуына алып келетін, диализ немесе гидравликалық өткізгіштігі жоғары белгілі бір жарғақшалармен (мысалы, полиакрилнитрил жарғақшалар) гемофильтрация және тығыздығы төмен липопротеиндердің декстран сульфатымен аферезі сияқты экстракорпоральді емдер. Егер ондай ем қажет болса, онда диализ жарғақшасының басқа типін немесе гипотензиялық препараттың басқа класын қолдануды ескеру керек.
Сакубитрил/валсартан:
Периндоприлді сакубитрилмен/валсартанмен бір мезгілде қолдануға болмайды, өйткені неприлизин мен АӨФ бір мезгілде тежелуі ангиоэдеманың туындау қаупін арттыруы мүмкін. Сакубитрилді/валсартанды қабылдауды периндоприлмен емнің соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағатқа дейін тағайындауға болмайды. Периндоприлмен емдеуді сакубитрилдің/валсартанның соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағатқа дейін бастауға болмайды.
Бір мезгілде пайдалану ұсынылмайды
Аторвастатин
Глекапревир және пибрентасвир: Миопатия қаупі жоғарылайтын болғандықтан, Липертанспен® бірге қолдануға болмайды.
CYP3A4 күшті тежегіштері: Аторвастатин P450 3A4 цитохромы (CYP3A4) арқылы метаболизденеді және бауырдағы тасымалдағыш ақуыздардың: органикалық аниондардың тасымалдағыш-полипептиді 1B1 (OATP1B1) мен 1B3 тасымалдағыш ақуызының (OATP1B3) субстраты болып табылады. Аторвастатин метаболиттері OATP1B1 субстраттары болып табылады. Сонымен қатар, аторвастатиннің көптеген дәрілерге резистенттіліктің 1 (MDR1) және сүт безі обырының резистенттілігі (BCRP), ақуызының субстраты болып табылатындығы, ол аторвастатиннің ішекте сіңірілуі мен оның бауырдағы клиренсін шектеуі мүмкіндігі анықталды. CYP3A4 тежегіштері немесе тасымалдау ақуыздары болып табылатын препараттарды бір мезгілде қабылдау, аторвастатиннің плазмадағы концентрациясының жоғарылауына және миопатия қаупінің жоғарылауына алып келуі мүмкін. Сонымен қатар, қауіп аторвастатинді фиброй қышқылының туындылары және эзетимиб сияқты миопатия туғызуы ықтимал басқа препараттармен бір мезгілде қабылдағанда да жоғарылауы мүмкін.
CYP3A4 күшті тежегіштері аторвастатин концентрациясының айқын жоғарылауына алып келетіндігі дәлелденген. Мүмкіндігінше, CYP3A4 күшті тежегіштері (циклоспорин, телитромицин, кларитромицин, делавирдин, стирипентол, кетоконазол, вориконазол, итраконазол, посаконазол, СГВ емдеуге арналған вирусқа қарсы кейбір препараттар (элбасвир және гразопревир) және ритонавир, лопинавир, атазанавир, индинавир, дарунавирді қоса АИТВ протеазасы тежегіштері және т. б.) мен Липертанс® препаратын бір мезгілде қабылдамаған дұрыс. Бұл препараттарды Липертанспен® бір мезгілде қабылдамауға мүмкіндік болмаған жағдайда, аторвастатиннің Липертанс® құрамындағы төменірек дозаларын пайдалану керек және пациентке тиісінше клиникалық қадағалау жүргізу ұсынылады.
Периндоприл
Алискирен: Диабеті және бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерден басқаларын, Липертанс® препараты мен алискиренді біріктіріп емдеу ұсынылмайды.
АӨФ тежегіштерімен және ангиотензин рецепторларының блокаторларымен біріктіріп емдеу: атеросклероздық ауруы, жүрек жеткіліксіздігі немесе нысана ағзаларды зақымдаған диабет анықталған пациенттерде Липертанс® құрамындағы периндоприл сияқты, АӨФ тежегішімен және ангиотензин рецепторларының блокаторымен біріктіріп емдеу ренин-ангиотензин‑альдостерон жүйесіне әсер ететін препаратты бөлек қолданумен салыстырғанда, гипотензия, естен танулар, гиперкалиемия және бүйрек функциясының нашарлауы (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) жиілігінің артуымен байланыстырылады. Қосарлы блокада (мысалы, АӨФ тежегішін ангиотензин II рецепторларының антагонисімен біріктіру жолымен) белгілі бір жекелеген жағдайлармен шектелуі және бүйрек функциясын, калий деңгейін және артериялық қысымды мұқият қадағалаумен жүргізілуі тиіс.
Эстрамустин: Липертанс® препаратын Эстрамустинмен біріктіру ұсынылмайды, Квинке ісінуі (ангиоісіну) сияқты жағымсыз әсерлер жиілігінің артуы қаупі бар.
Литий: литий мен АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қабылдағанда, сарысудағы литий концентрациялары қайтымды жоғарылаған жағдайлар мен уытты әсерлері тіркелді. Липертанс® препаратын литиймен пайдалану ұсынылмайды, брақ, егер олай бір мезгілде қабылдау қажет болса, онда қан сарысуындағы литий деңгейіне мұқият мониторинг жүргізу керек.
Ко-тримоксазол (триметоприм / сульфаметоксазол):
Ко-тримоксазолды (триметоприм/сульфаметоксазолды) бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттер де гиперкалиемияның жоғарылау қаупіне ұшырайды.
Калий жинақтаушы диуретиктер (триамтерен, амилорид, эплеренон, спиронолактон), калий тұздары:
Ол препараттар, әсіресе, бүйрек жеткіліксіздігімен біріккен кезде (аддитивтік гиперкалиемиялық әсері) гиперкалиемия (өлімге соқтыруы ықтимал) туғызады. Липертанс® препаратын ондай препараттармен біріктіру ұсынылмайды. Егер асқынулары болуы мүмкіндігіне қарамастан, ол препараттарды қатарлас қолдану көрсетілсе, онда оларды қабылдағанда ерекше сақтық таныту және қан сарысуындағы калий мөлшеріне жиі мониторинг жүргізу керек.